We spreken van dysmorfofobie wanneer een individu aan een verstoorde lichaamsbeleving lijdt. Dit betekent dat men er van overtuigd is dat het lichaam (of een deel ervan) lelijk of misvormd is, hoewel daar geen objectieve reden voor is.
Men investeert veel energie in en aandacht aan (gedachten over) het uiterlijk (bv. checken in de spiegel, geruststelling zoeken, uiterlijk vergelijken met anderen, …). Belangrijk voor de diagnose is dat het excessief bezig zijn met het uiterlijk niet beperkt blijft tot lichaamsgewicht in het kader van een eetstoornis.
De verstoorde lichaamsbeleving kan zo ver gaan dat men sociale situaties gaat vermijden uit angst om afgewezen te worden.